"Είχα κάτσει κάποτε σε μια καφετέρια στο Μαρούσι, κοντά στο σταθμό, ήμουν με 3 φίλους και στο διπλανό τραπέζι καθόταν ο Σάκης μόνος του και κάτι διάβαζε. Πίναμε καφέ, ο Σάκης ακόμα εκεί, κάποια στιγμή φωνάζουμε να πληρώσουμε και ένας από την παρέα επειδή πεινούσε πήρε και κάτι να φάει.
Ύστερα συνειδητοποιεί ότι δεν του φτάνουν τα χρήματα. Αρχίζουμε όλοι και ψαχνόμαστε μιας και είχαμε όλοι ακριβώς. Εκεί λοιπόν αρχίζουμε και αγχωνόμαστε. Ο Σάκης δίπλα αντιλήφθηκε ότι υπάρχει πρόβλημα και γυρνάει και λέει στο σερβιτόρο. Ο,τι πήραν τα παιδιά είναι από μένα και μένουμε όλοι έκπληκτοι, τον κοιτάμε του λέμε ευχαριστούμε πολύ και μας σκάει ένα χαμόγελο τρελό. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ το ποσό αληθινό χαμόγελο ήταν αυτό."
Από έναν φίλο της Σελίδας.
0 Σχόλια